องค์ชายน้อยตอนอยู่ในท้องแม่

เล่าเรื่องราวย้อนหลังของภูผาตั้งแต่ตอนอยู่ในท้องกันดีกว่า

จำได้ว่าครั้งแรกที่ปะป๊ากับแม่รู้ว่ากำลังจะมีภูผาช่วงปลายเดือนมกราคม 2555  ตกใจกันมาก  ไม่คิดไม่ฝันมาก่อน  เพราะว่าปะป๊ากับแม่แต่งงานกันมาได้ 3 ปีกว่าแล้ว  แม่เขาสงสัยอาจจะตั้งท้องก็เลยไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจ  ปรากฎว่า ใช่  มันใช่จริง ๆ  หลังจากนั้นเราก็เตรียมตัวกันไปที่โรงพยาบาลเลย  คุณหมอก็บอกว่าเครื่องตรวจครรภ์หน่ะ  เปอร์เซนต์ความเชื่อถือได้ก็เยอะนะ  เราก็เลยตกลงปลงใจกันว่าจะยังไม่บอกใครดีกว่า  รอให้แน่นอนก่อน

แต่ตอนนั้นปะป๊าตื่นเต้นมาก  อยากบอกแล้ว  อยากบอกว่าปะป๊ากำลังจะมีลูก!!!

เหมือนปะป๊าจะเผลอถามยายไปว่า  ถ้าปะป๊ามีลูกจะเลี้ยงได้ไหม  อะไรประมาณนี้ถ้าจำไม่ผิด  แล้วความลับก็ไม่มีในโลก  ยายเลยรู้เป็นคนแรก  หลังจากนั้น อีกหลาย ๆ คนก็รู้ตามกันมา…

ปะป๊ากับแม่ก็ไปหาหมอตามที่หมอนัดทุก ๆ ครั้ง  อยากไปหาหมอ  ไปอัลตร้าซาวด์กับไปฟังเสียงหัวใจลูกเต้น  คร้้งแรกที่เห็นลูกก็ตื่นเต้นเหมือนกัน  เห็นหัวใจภูผาเต้นตุ๊บ ๆ เลยหล่ะ

แม่หนูก็กินยาบำรุงพวกโฟลิคและไปหาคุณหมอเรื่องไทรอยด์ด้วย  เพื่อกินยาป้องกันไม่ให้ค่าสูงเกินไป  ระหว่างนั้นแม่ก็พยายามกินอาหารที่มีประโยชน์ ผัก ปลา

ช่วงแม่ท้องแรก ๆ แม่จะง่วงนอนมาก ๆ ทุ่มนึงแม่ก็ขึ้นนอน  แล้วของบางอย่างแม่ก็จะกินไม่ค่อยได้  เช่น พวกนม  เพราะกินแล้วจะทำให้คลื่นไส้  แต่แม่ก็ไม่เคยอาเจียนออกมาเลยสักครั้งเดียวเลย   แม่หาซื้อครีมสำหรับคนท้องที่หากันท้องลาย  พุงแม่ก็ค่อย ๆ ใหญ่  ไม่ค่อยใหญ่ขึ้นมาก  แม่วางแผนเอาไว้ว่าจะให้น้ำหนักขึ้นไม่เกิน 15 กิโลกรัม  เพราะว่าน้ำหนักที่เกินไปกว่านั้น  มันต้องมาลงที่แม่แน่นอนเลย  แม่ก็กินอาหารตามปกติ  ส่วนน้ำหนักของแม่ก็ได้ตามเกณฑ์ทุกครั้งที่ไปพบคุณหมอ

ช่วงนั้นปะป๊าก็พาแม่ออกไปเที่ยววัด  ไปทำบุญ  ไปเที่ยวแถว ๆ บ้านเราด้วยรถคันแรกของบ้านเรา มาสด้า 2 สีขาว  คันที่ป๊ากับแม่ซื้อมาเพื่อหนูโดยเฉพาะเลย  มารับส่งแม่ไปโรงพยาบาล  เพราะไม่อย่างนั้นต้องขึ้นรถเมลล์ก็จะไม่สะดวก  แล้วก็คิดเอาไว้พาภูผาไปโรงพยาบาลฉีดวัคซีนก็จะได้สะดวก  พอรู้ว่าจะมีภูผาเราก็จองเลย  รถได้ตอนเดือน มีนาคม

ช่วงที่แม่ท้องทุก ๆ คนจะบอกว่าแม่ดูทะมัดทะแมงมากเลย  ไม่เหมือนกับคนท้องเลย  เพราะว่าก็จะเดินเร็ว ๆ (แต่ก็น้อยกว่าปกติ)  ไม่อุ้ยอ้าย ๆ เลย  จะมีก็ช่วงหลัง ๆ เนี่ยแหละที่ดูอุ้ยอ้ายหน่อย  เพราะว่าหนูเริ่มโตขึ้นมากแล้ว

ช่วงหลัง ๆ แม่จะชอบกินอะไรที่มันหวาน ๆ  อย่างเช่น ไอติม  ข้าวเหนียวมะม่วง  ขนมปังเนยสด  เป็นอะไรที่แม่กินแล้วมีความสุขมาก

ปะป๊ากับแม่ตั้งชื่อหนูเอาไว้ชื่อแรกว่าโฟโต้  เพราะว่าปะป๊าชอบถ่ายรูป  ตอนนั้นก็เรียกลูกว่าโฟโต้แต่แม่ไม่ค่อยชอบให้ลูกลงท้ายเสียงลูก  เช่น เวลาเรียก โฟโต้…   จำได้ว่าชื่อ “ภูผา” เราคิดกันตอนขับรถกลับมาจากหาหมอ  ว่าเราจะเปลี่ยนชื่อลูกเป็นอะไรดี  ปะป๊าเลยนึกขึ้นมาว่าชื่อ “ภูผา” ดีมั๊ย  แม่ก็เห็นด้วย  โตขึ้นชื่อนี้คงเพราะ  และไม่เหมือนใคร  และด้วยความหมายของชื่อ  ปะป๊ากับแม่อยากให้ภูผา  เป็นเด็กดี  มีความเข้มแข็ง  มีจิตใจกว้างขวาง  มีเมตตากรุณา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

ทุก ๆ ครั้งที่ไปห้างแม่จะต้องเดินไปที่แผนกเด็กทุกครั้ง  เพื่อหาซื้อข้าวของเครื่องใช้เตรียมเอาไว้ให้ภูผา  แล้วก็ไปหาซื้อของอื่น ๆ ตามร้านที่ขายของ  ทุก ๆ อย่างที่ภูผาต้องใช้แม่เตรียมเอาไว้หมด  ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า เครื่องปั๊มนม ผ้าอ้อม  ผ้าเช็ดตัว  เตียง ฯลฯ  แม่ได้เดินดูของให้ลูกแล้วแม่สบายใจ…

ปะป๊ากับแม่กำลังจะมีอีกหนึ่งชีวิตเข้ามาเติมเต็มเพื่อให้ความครัวสมบูรณ์  เรามีความรู้สึกว่าภูผาต้องอยากเกิดเป็นลูกของปะป๊ากับแม่  มีความรู้สึกว่าภูผาต้องมาสอนอะไรปะป๊ากับแม่อีกหลาย ๆ อย่างในชีวิต >>> องค์ชายน้อยของปะป๊ากับแม่